زندانی اندیشه
با من از فرهاد و مولانا بگو
بامن از مجنون ترین لیلا بگو
خسته ام از تلخی ایام عقل
با من از شیرینی سودا بگو
تا به کی؟ زندانی اندیشه ام
با من از چوگان بی سرما بگو
اسمان را زیر پا دریا کنیم
با من از اموج این دریا بگو
نفس را در پیش حق سر می زنم
با من از موسقی الا بگو ...
شعله را باران تصور میکنم
با من از پرواز بی پروا بگو
حرف او اتش زند لبهای ما
با من از لبهای بی سرما بگو
م.خوش رویی
+ نوشته شده در چهارشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۸۹ ساعت 19:13 توسط مهدی بابایی
|
فاحشه ی پُر کاریست